AYŞEM'E,



Canım çiçeğim,

Işıl ışık kara gözlerin her an aklımda. Yaptığın muziplikler aklıma geldikçe yüzümde bir gülümseme beliriyor. Umarım bu yazyı bir gün okursun. Henüz 4 yaşındasın. Bana birşey olsa beni hatırlamayacaksın bile. Ama belki üzerinde yaşam boyu sürecek bir sevecenlik, pozitif bir bakış açısı, belki çocuk ve aile sevgisi...Bilmiyorum işte. İyi bir esinti olarak hissettiririm kendimi. Dün anaokulunda gösterin vardı. Hayatındaki ilk gösteri..Çok duygulandım. Daha dün doğmuştun, küçücüktün, birşeye benzemiyordun. Şimdi sahnede yaşıtların içinde onlardan hem bedenen hem de ruhen bariz büyük görünüyordun. Seni sınıfın ablası olarak takdim etti öğretmenin..Sen sahnedeyken göz ucu ile ablana baktım. Kıskançlıktan eser yok, seninle gurur duyuyor, alkışlıyor. Allah'a sizin gibi evlatlar verdiği için tekrar şükrettim.


Birtanem,

Sen çok güçlü bir çocuksun. Bana çekmediğin için çok seviniyorum. Sende babandaki gücü, sabrı, sakinliği görüyorum. Allah karşına hep iyi insanlar çıkartsın. Doğduğun günden beri hiç zor bir çocuk olmadın. Seni o kadar kolay büyüttüm ki, senin gibi olacağını bilsem 2-3 tane daha çocuk isteyebilirim. Seni hep sıka sıka sevdim. Bebekken bile hiç sesini çıkartmazdın. Seni önce yere yatırır sonra başlardım: ' şimdi sen anne olsan... senin 4 yaşında bir kızın olsa... onu yatırıp böyle sıka sıka öpmezmisin ? ' Cevap: öpmezim.

Her zaman bir adım öndesin. Baban bu yüzden sana 'önde giden ' adını taktı. Öyle sanıyorum ki, bu özelliğin ile okul ve iş yaşamında hep fark atacaksın. Zeka yapın ablandan farklı. Daha çok sayısal yeteneklerin ön planda olacak gibi. Allah zekanı en iyi bir şekilde kullanmak nasip etsin. İnşallah biz de ailen olarak sana en iyi imkanları sunabiliriz. Canım kızım, hiçbir zaman unutma ki, hayatta başarılı olmak demek asla mesleki zirve, kariyer ya da çok para kazanmak değil. Başarılı olmak dengede olmaktır. Derslerinde başarılı ol, ama kitap oku, arkadaşlarınla güzel vakit geçir, spor yap, mutlaka hobilerin olsun, ev işleri ile ilgilen, yemek yapmayı öğen, akrabalarını ihmal etme, mümkünse hayır işlerine katıl, bütün bunları yaparken maneviyatını da asla boşlama. Dünya hayatı kısacık bir film gibi ve biz nerede biteceğini asla bilemiyoruz. Aman anneciğim, ne olur beş vakit namazını ve orucunu aksatma. Bu borç bir kere birikmeye başlarsa altından kakamazsın. Rabbimiz bize herşeyden önce namazı soracak . o tamamsa gerisi daha kolay. Bu sana en büyük vasiyetimdir. Lütfen çok önemse.

Senin bir diğer bana çok enteresan gelen özelliğin aşırı düzenli olman. Sanırım Yılmaz dede'ne çektin. Bu tabiki çok iyi bir özellik. Fakat sakın seni yönetmesine izin verme. Obsesif, pinpirikli, titizlik hastası biri olmandan korkuyorum. Temizlik, düzen elbette güzeldir, ama bu durum etrafındakilerde tedirginlik oluşturmaya başlamışsa takıntıya dönüşüyor demektir. Unutma bazen kirlenmek de güzeldir.

En belirgin bir diğer özelliğn tatlıya düşkünlüğün. Geçenlerde biz uyurken 'şekeli mi şekerli' diyerek ilaç şişesini kafana dikip bitirmiştin .Allahtan şişenin içinde 3-4 kaşıklık ilaç kalmış . Sonra nasıl da korktun, mahçup oldun. Tatlım, ailemizde diabet hastalığı malesef genetik. Rabbimiz tatlı olarak bize çeşit çeşit meyve yaratmış.Şeftalisi, inciri, kavunu, karpuzu..Şeker kullanman gerektiğinde de mutlaka esmer şeker tercih et. İlerde inşallah anne olduğunda mutfağına rafine gıdaları mümkün olduğunca az sok. Son 30-40 yılda insanlar doğaya meydan okudular. Haşa rabbimizin yarattıkları eksik, noksanmış gibi birçok gıdanın yapısı ile oynadılar. Sonuç ortada. Şimdi şimdi aklımız başımıza geliyor.Doğal olandan zarar gelmez. Olabildiğince beslenmende buna özen göster.

Daha söylenecek o kadar çok şey var ki.. Umarım sen büyürken , okular gittiğinde , genç kız olduğunda, üniversiteliyken, eşini seçerken, anne olduğunda...ben hep yanında olur ve bunları hep konuşarak, yaşayarak öğretirim. Ama hayat bu. Bir saniye sonra ne olacağını bilmiyoruz. O yüzden bu blogda zaman zaman sana ve ablana hitaben yazılmış öğütler bulacaksın. Şimdilik hoşçakal meleğim.

annen....