Sevgili blog,

Çok uzun bir zamandır elim ermedi, iki satır yazamadım. Gebeliğim 30. haftaya girdi. Nasipse Kasım ayınndan sonra izne çıkıyorum. Ne çok planım var bilemezsiniz. Hangi birini yapabileceksem artık. Küçük kızımı kreşten almayı düşünüyorum. Hem grip korkusuna , hem de doya doya vakit geçirmek için. O da gün sayıyor, her sabah beni işe uğurlarken kaç gün kaldı diye soruyor. Anneciğini özlüyor tabi. Ben de çok yoruldum. 4 yıldır aynı kurumda çalışıyorum . Allah için hastanemi seviyorum, en ufak bir sorunum yok. Ama yoruldum. Biraz da sonbahar depresyonu herhalde. Dışarıda ılık bir yağmur var. Yağmurluğumu, çizmelerimi geçirip üzerime sarı yaprakların ayaklarımın altında çıkarttığı hışırtıyı dinlemek, hafiften üşümek eve gelip pencere önünde çay içmek.. Az kaldı ya sabır..